Scheveningse zeeman (2)

De kralen liggen stil, het schip is rustig. Ik rijg ze aan mijn snoer: Gibraltar, Suez, Colombo, Jakarta, de Cookeilanden, Hawaï, Panama, Lissabon, Portsmouth, Scheveningen. Twaalf kralen van zeven jaren, vette en magere en magere en vette. Elke dag rijg ik ze opnieuw, anders vergeet ik mijn leven. Maar soms bokt het schip en rollen de kralen weg. Mijn vingers vinden ze niet. Zuster Ankie helpt me dan. Als ze een lief meisje is, mag ze mee naar mijn hut.

(Inzending 80-woorden wedstrijd van de VPRO in 2012: Reis om de wereld in tachtig woorden)

Kwaliteit van leven: wat is dat eigenlijk?

Op bezoek in het verpleeghuis

‘Oud worden is niet gemakkelijk’, zegt de oude man. ‘Jongere mensen vergeten dat. Ze zeggen: “Kom nou mee. Dat uitstapje vind je echt leuk en het is goed voor je om er even uit te gaan.” Maar soms heb ik pijn of ben ik gewoon niet in de stemming. Oude mensen hebben dat nou eenmaal.’

To Be or Not to Be

Waarom veel zorgmedewerkers niet staken

Een oude vrouw zit in een plastic stoel

Er lopen straaltjes water over haar huid

De jonge vrouw wast haar met een enkel doel:

Hoe jaag ik de geesten het oude lichaam uit?

Scheveningse zeeman

Een man loopt de duinrand in. Hij zoekt een beschutte plek met uitzicht op zee. Vanaf het pad is hij niet te zien. Hij gaat voorzichtig zitten in het helmgras. Uit een plastic tas haalt hij een thermoskan. Hij trekt de bovenkant eraf, die gebruikt kan worden als beker, schroeft dan de dop eraf en vult de beker behoedzaam met dampende koffie. Daarna sluit hij de thermoskan en doet deze terug in de tas. De man neemt een slokje.